Акрамя́ ’апрача’ (Касп.), акром ’тс’ (Нас.) < рус. окромя ’тс’ (Мартынаў, SlW, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абабэ́нчыць ’аб’есціся’ (КТС) < польск. obębnić się ’тс’ (< bębien ’бубен’). Гл. Мартынаў, SlW, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абэ́лка ’скарга, абвінавачанне’ (полац., Суднік, вусн. паведамл.) < польск. obełga ’абраза’ (Мартынаў, SlW, 68).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адналі́шнік ’аднаасобнік’ (Юрч.) з рус. единоличник з прыпадабненнем да бел. лішка (Мартынаў, SlW, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчуба́сіць ’аддубасіць’ (Шат.). Кантамінацыя аддубасіць (гл.) і чуб (гл.) (Мартынаў, БЛ, 1972, 1, 18).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Асалапе́ць. Гл. салапець (параўн. Супрун, Веснік БДУ, 1970, 3, 58; Мартынаў, Бел.-укр. ізал., 49).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́мы ў словазлучэнні прыстаць у прымы ’пайсці ў прымакі’ (Мартынаў, Лекс. Палесся, 15). Гл. прыма́к, прыма́ць2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аджджуба́сіць ’высцебаць’, гл. аддубасіць (Бяльк.). Гл. таксама аджджвічыць. Тут кантамінаваліся формы аддубасіць і аджджвічыць (Мартынаў, БЛ, 1972, 1, 18).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вала́шка ’халодная зброя — шабля, клінок, кінжал’ (КТС). Да валашскі < валах ’жыхар Валахіі’ (Фасмер, 1, 269; Мартынаў, Лекс. взаим., 79–80).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́ндзель ’вітая здобная булка’ (ТСБМ). Рус. крендель з ням. Kringel, Krengel. Аб пераходзе > гл. Мартынаў, Слав. акком., 63.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)