маро́зіва, -а, н.

Тое, што і марожанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маро́зіва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маро́зіва маро́зівы
Р. маро́зіва маро́зіваў
Д. маро́зіву маро́зівам
В. маро́зіва маро́зівы
Т. маро́зівам маро́зівамі
М. маро́зіве маро́зівах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)