маро́зіва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| маро́зіва | маро́зівы | |
| маро́зіва | маро́зіваў | |
| маро́зіву | маро́зівам | |
| маро́зіва | маро́зівы | |
| маро́зівам | маро́зівамі | |
| маро́зіве | маро́зівах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)