ма́ркі, -ая, -ае.

1. Які лёгка робіцца брудным (пра тканіну, адзенне светлага колеру).

М. колер.

2. Такі, ад якога можна забрудзіцца.

Маркая праца.

|| наз. ма́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ма́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ма́ркі
Р. Ма́ркаў
Д. Ма́ркам
В. Ма́ркі
Т. Ма́ркамі
М. Ма́рках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́ркі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́ркі ма́ркая ма́ркае ма́ркія
Р. ма́ркага ма́ркай
ма́ркае		 ма́ркага ма́ркіх
Д. ма́ркаму ма́ркай ма́ркаму ма́ркім
В. ма́ркі (неадуш.)
ма́ркага (адуш.)		 ма́ркую ма́ркае ма́ркія (неадуш.)
ма́ркіх (адуш.)
Т. ма́ркім ма́ркай
ма́ркаю		 ма́ркім ма́ркімі
М. ма́ркім ма́ркай ма́ркім ма́ркіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́ркі ма́ркий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ркі, ‑ая, ‑ае.

1. Які лёгка робіцца брудным (пра тканіны, адзенне светлага колеру). Маркая сукенка.

2. Такі, ад якога можна забрудзіцца. Не грэбаваў камбрыг і самай цяжкай і маркай салдацкай працаю... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́ркі ’які лёгка робіцца брудным’ (ТСБМ, Нас.), драг. марке́й ’тс’ (КЭС), ма́ркасць ’бруд’ (Нас.). Да мара́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́рка ма́ркі
Р. ма́ркі ма́рак
Д. ма́рцы ма́ркам
В. ма́рку ма́ркі
Т. ма́ркай
ма́ркаю		 ма́ркамі
М. ма́рцы ма́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

га́шаны, -ая, -ае.

Падвергнуты гашэнню.

Гашаныя маркі.

Гашаная вапна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ма́рк

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ма́рк Ма́ркі
Р. Ма́рка Ма́ркаў
Д. Ма́рку Ма́ркам
В. Ма́рка Ма́ркаў
Т. Ма́ркам Ма́ркамі
М. Ма́рку Ма́рках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́ркий ма́ркі, ма́зкі, мазлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)