маркё́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маркё́рны маркё́рная маркё́рнае маркё́рныя
Р. маркё́рнага маркё́рнай
маркё́рнае		 маркё́рнага маркё́рных
Д. маркё́рнаму маркё́рнай маркё́рнаму маркё́рным
В. маркё́рны (неадуш.)
маркё́рнага (адуш.)		 маркё́рную маркё́рнае маркё́рныя (неадуш.)
маркё́рных (адуш.)
Т. маркё́рным маркё́рнай
маркё́рнаю		 маркё́рным маркё́рнымі
М. маркё́рным маркё́рнай маркё́рным маркё́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маркёрны с.-х. маркёрный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маркёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маркёра ​2; зроблены маркёрам ​2. Маркёрная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркёр², -а, мн. -ы, -аў, м.

Сельскагаспадарчае прыстасаванне, якім праводзяцца рысы на ворнай зямлі пры пасеве або пасадцы.

Конны м.

|| прым. маркёрны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маркёрный с.-х. маркёрны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)