маркёр², -а, мн. -ы, -аў, м.

Сельскагаспадарчае прыстасаванне, якім праводзяцца рысы на ворнай зямлі пры пасеве або пасадцы.

Конны м.

|| прым. маркёрны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)