Мані́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мані́ла
Р. Мані́лы
Д. Мані́ле
В. Мані́лу
Т. Мані́лай
Мані́лаю
М. Мані́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мані́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. маню́ ма́нім
2-я ас. ма́ніш ма́ніце
3-я ас. ма́ніць ма́няць
Прошлы час
м. мані́ў мані́лі
ж. мані́ла
н. мані́ла
Загадны лад
2-я ас. мані́ мані́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ма́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Мани́ла г. Мані́ла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)