манку́рт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манку́рт манку́рты
Р. манку́рта манку́ртаў
Д. манку́рту манку́ртам
В. манку́рта манку́ртаў
Т. манку́ртам манку́ртамі
М. манку́рце манку́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манку́рт м. манку́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манку́рт манку́рт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)