манку́рт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
манку́рт | манку́рты | |
манку́рта | манку́ртаў | |
манку́рту | манку́ртам | |
манку́рта | манку́ртаў | |
манку́ртам | манку́ртамі | |
манку́рце | манку́ртах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)