манеўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.
1. Рабіць манеўр, манеўры (у 1, 3 і 4 знач.).
Паравоз манеўруе.
2. Лавіраваць, абыходзіць перашкоду.
М. сярод перашкод.
3. перан. Дзейнічаць так, каб ашукаць каго-н.; хітрыць (разм.).
Няма чаго м.
4. перан., чым. Умела распараджацца чым-н., выкарыстоўваць што-н.
М. тэхнікай.
|| зак. зманеўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е (да 1 і 2 знач.).
|| наз. манеўрава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
манеўрава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
манеўру́ю |
манеўру́ем |
| 2-я ас. |
манеўру́еш |
манеўру́еце |
| 3-я ас. |
маенеўру́е |
манеўру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
манеўрава́ў |
манеўрава́лі |
| ж. |
манеўрава́ла |
| н. |
манеўрава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
манеўру́й |
манеўру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
манеўру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
манеўрава́ць несов., в разн. знач. маневри́ровать;
~ру́юць параво́зы — маневри́руют парово́зы;
м. сяро́д перашко́д — маневри́ровать среди́ препя́тствий;
м. тэ́хнікай — маневри́ровать те́хникой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манеўрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
1. Рабіць манеўр, манеўры (у 1, 3 і 4 знач.). Манеўраваць у гэтым лесе не было як, і Андрэю прыйшлося адыходзіць проста да Дняпра па .. прырэчнай нізіне. Няхай. На станцыі манеўруе паравоз, перацягвае вагоны. Шамякін.
2. Лавіраваць, абыходзіць перашкоду. Шафёр пачаў манеўраваць, каб зручней пад’ехаць да месца. Хадкевіч. Людзей было столькі, што, каб прайсці, неяк трэба было абходзіць, манеўраваць, выкручвацца. Сабаленка.
3. перан. Дзейнічаць так, каб ашукаць каго‑н.; хітрыць.
4. перан.; чым. Перасоўваць, пераразмяркоўваць што‑н. для лепшага выкарыстання. Веданне тэхнікі, уменне правільна ёю манеўраваць забяспечылі.. механізатару поспех. «Звязда».
[Ад фр. manoeuvrer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зманеўрава́ць гл. манеўраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маневри́ровать несов., прям., перен. манеўрава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манеўрава́нне ср. маневри́рование; см. манеўрава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манеўрава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. манеўраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мане́ўранасць, ‑і, ж.
Здольнасць манеўраваць. Манеўранасць камбайна. Манеўранасць войск.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зманеўрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе.
Зак. да манеўраваць (у 1, 3 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)