мане́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мане́руся |
мане́рымся |
| 2-я ас. |
мане́рышся |
мане́рыцеся |
| 3-я ас. |
мане́рыцца |
мане́рацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мане́рыўся |
мане́рыліся |
| ж. |
мане́рылася |
| н. |
мане́рылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мане́рся |
мане́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
мане́рачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мане́рыцца несов., разг. мане́рничать, жема́ниться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мане́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.
Разм. Тое, што і манернічаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замане́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Пачаць манерыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жема́ниться несов., разг. мане́рнічаць, мане́рыцца, крыўля́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)