мане́рыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мане́руся мане́рымся
2-я ас. мане́рышся мане́рыцеся
3-я ас. мане́рыцца мане́рацца
Прошлы час
м. мане́рыўся мане́рыліся
ж. мане́рылася
н. мане́рылася
Загадны лад
2-я ас. мане́рся мане́рцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час мане́рачыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мане́рыцца несов., разг. мане́рничать, жема́ниться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Разм. Тое, што і манернічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́рыцца разм. sich zíeren, affektíeren vi, zímpern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замане́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Пачаць манерыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жема́ниться несов., разг. мане́рнічаць, мане́рыцца, крыўля́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zímpern

vt мане́рыцца, цырымо́ніцца, чапуры́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zíeren

1.

vt аздабля́ць, упрыго́жваць

2.

(sich)

1) упрыго́жваць сябе́

2) крыўля́цца, мане́рыцца, цырымо́ніцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mizdrzyć się

незак. разм. какетнічаць; манерыцца, крыўляцца;

mizdrzyć się do kogo — крыўляцца перад кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)