мане́рны, -ая, -ае.

Ненатуральны, пазбаўлены прастаты.

М. стыль.

|| наз. мане́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мане́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мане́рны мане́рная мане́рнае мане́рныя
Р. мане́рнага мане́рнай
мане́рнае		 мане́рнага мане́рных
Д. мане́рнаму мане́рнай мане́рнаму мане́рным
В. мане́рны (неадуш.)
мане́рнага (адуш.)		 мане́рную мане́рнае мане́рныя (неадуш.)
мане́рных (адуш.)
Т. мане́рным мане́рнай
мане́рнаю		 мане́рным мане́рнымі
М. мане́рным мане́рнай мане́рным мане́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мане́рны мане́рный, жема́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́рны, ‑ая, ‑ае.

Ненатуральны, пазбаўлены прастаты. Манерная ветлівасць. Манерная мода. Манерная назва кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жема́нный мане́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́рный мане́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эўфуі́зм, ‑у, м.

Штучны, манерны, напышлівы стыль мовы.

[Англ. euphuism ад грэч. euphyes — высакародны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эўфуісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца эўфуізмам; манерны, штучны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жанти́льный разг., уст. мане́рны, каке́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́нный​II (с изысканными манерами) мане́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)