мандры́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая малпа сямейства павіянаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мандры́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мандры́л мандры́лы
Р. мандры́ла мандры́лаў
Д. мандры́лу мандры́лам
В. мандры́ла мандры́лаў
Т. мандры́лам мандры́ламі
М. мандры́ле мандры́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мандры́л м., зоол. мандри́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мандры́л, ‑а, м.

Вялікая малпа сямейства павіянаў.

[Ісп. mandril.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мандри́л зоол. мандры́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)