мандо́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мандо́ла |
мандо́лы |
| Р. |
мандо́лы |
мандо́л |
| Д. |
мандо́ле |
мандо́лам |
| В. |
мандо́лу |
мандо́лы |
| Т. |
мандо́лай
мандо́лаю |
мандо́ламі |
| М. |
мандо́ле |
мандо́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мандо́ла ж., муз. мандо́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мандо́ла муз. мандо́ла, -лы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мандо́ла, ‑ы, ж.
Разнавіднасць мандаліны — мандаліна-альт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)