манда́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манда́тны |
манда́тная |
манда́тнае |
манда́тныя |
| Р. |
манда́тнага |
манда́тнай
манда́тнае |
манда́тнага |
манда́тных |
| Д. |
манда́тнаму |
манда́тнай |
манда́тнаму |
манда́тным |
| В. |
манда́тны (неадуш.)
манда́тнага (адуш.) |
манда́тную |
манда́тнае |
манда́тныя (неадуш.)
манда́тных (адуш.) |
| Т. |
манда́тным |
манда́тнай
манда́тнаю |
манда́тным |
манда́тнымі |
| М. |
манда́тным |
манда́тнай |
манда́тным |
манда́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
манда́тны в разн. знач. манда́тный;
~нае пасве́дчанне — манда́тное удостовере́ние;
~ная камі́сія — манда́тная коми́ссия;
~ная сістэ́ма — манда́тная систе́ма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манда́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мандата. Мандатная камісія (камісія, якая правярае паўнамоцтвы ўдзельнікаў з’ездаў, канферэнцый). Мандатныя тэрыторыі (былыя германскія калоніі і частка тэрыторыя былой Асманскай імперыі, захопленыя пасля першай сусветнай вайны Англіяй, Францыяй, ЗША і перададзеныя пад іх кіраўніцтва па мандату Лігі нацый).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манда́т, -а, М -да́це, мн. -ы, -аў, м.
Дакумент, які пацвярджае тыя або іншыя правы і паўнамоцтвы прад’яўніка.
Дэпутацкі м.
|| прым. манда́тны, -ая, -ае.
Мандатная камісія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)