малі́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
малі́йка |
малі́йкі |
| Р. |
малі́йкі |
малі́ек |
| Д. |
малі́йцы |
малі́йкам |
| В. |
малі́йку |
малі́ек |
| Т. |
малі́йкай малі́йкаю |
малі́йкамі |
| М. |
малі́йцы |
малі́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мали́йка малі́йка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
малі́йцы, ‑аў; адз. маліец, ‑лійца, м.; малійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. малійкі, ‑ліек; ж.
Народ Рэспублікі Малі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)