малі́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			малі́йка | 
			малі́йкі | 
			
		
			| Р. | 
			малі́йкі | 
			малі́ек | 
			
		
			| Д. | 
			малі́йцы | 
			малі́йкам | 
			
		
			| В. | 
			малі́йку | 
			малі́ек | 
			
		
			| Т. | 
			малі́йкай малі́йкаю | 
			малі́йкамі | 
			
		
			| М. | 
			малі́йцы | 
			малі́йках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
мали́йка малі́йка, -кі ж.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
малі́йцы, ‑аў; адз. маліец, ‑лійца, м.; малійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. малійкі, ‑ліек; ж.
Народ Рэспублікі Малі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)