мала́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. мала́я малы́я
Р. мало́й малы́х
Д. мало́й малы́м
В. малу́ю малы́х
Т. мало́й
мало́ю		 малы́мі
М. мало́й малы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. малы́ мала́я мало́е малы́я
Р. мало́га мало́й
мало́е		 мало́га малы́х
Д. мало́му мало́й мало́му малы́м
В. малы́ (неадуш.)
мало́га (адуш.)		 малу́ю мало́е малы́я (неадуш.)
малы́х (адуш.)
Т. малы́м мало́й
мало́ю		 малы́м малы́мі
М. малы́м мало́й малы́м малы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сярэ́дне-малы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сярэ́дне-малы́ сярэ́дне-мала́я сярэ́дне-мало́е сярэ́дне-малы́я
Р. сярэ́дне-мало́га сярэ́дне-мало́й
сярэ́дне-мало́е		 сярэ́дне-мало́га сярэ́дне-малы́х
Д. сярэ́дне-мало́му сярэ́дне-мало́й сярэ́дне-мало́му сярэ́дне-малы́м
В. сярэ́дне-малы́ (неадуш.)
сярэ́дне-мало́га (адуш.)		 сярэ́дне-малу́ю сярэ́дне-мало́е сярэ́дне-малы́я (неадуш.)
сярэ́дне-малы́х (адуш.)
Т. сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-мало́й
сярэ́дне-мало́ю		 сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-малы́мі
М. сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-мало́й сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-малы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малове́с спорт. (спартсме́н) мало́й вагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бры́ючы, -ая, -ае.

У выразе: брыючы палёт — палёт самалёта на гранічна малой вышыні над зямлёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парашутава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак. і незак. (спец.).

Спускаючыся, паляцець (ляцець) з крайне малой скорасцю.

|| зак. таксама спарашутава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цесната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

1. гл. цесны.

2. Адсутнасць вольнага месца, прасторы.

Жыць у цеснаце.

3. Скапленне людзей на малой прасторы.

У аўтобусе ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слаба... і слаба-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) слабы (у 1 знач.), напр.: слабаактыўны, слабавыражаны, слабадакладны (спец.);

2) слабы (у 2 знач.), напр., слабабачанне (спец.);

3) слабы (у 6 знач.), напр.: слабаалкагольны, слабасалёны;

4) з малой колькасцю чаго-н., напр.: слабаваданосны, слабагліністы, слабажалезісты;

5) злёгку ці недастаткова, напр.: слаба-жоўты, слабазаселены, слабапранікальны, слабаразвіты, слабарастваральны;

6) малы, напр., слабарослы (пра расліны: малой вышыні; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міно́р, -у, м.

1. Музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі (спец.).

2. перан. Сумны, прыгнечаны настрой (разм.).

Быць у міноры.

|| прым. міно́рны, -ая, -ае.

М. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

немнагалю́дны, ‑ая, ‑ае.

З малой колькасцю людзей. Немнагалюдны сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)