мале́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мале́чы мале́чая мале́чае мале́чыя
Р. мале́чага мале́чай
мале́чае		 мале́чага мале́чых
Д. мале́чаму мале́чай мале́чаму мале́чым
В. мале́чы (неадуш.)
мале́чага (адуш.)		 мале́чую мале́чае мале́чыя (неадуш.)
мале́чых (адуш.)
Т. мале́чым мале́чай
мале́чаю		 мале́чым мале́чымі
М. мале́чым мале́чай мале́чым мале́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мале́ча

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мале́ча
Р. мале́чы
Д. мале́чы
В. мале́чу
Т. мале́чай
мале́чаю
М. мале́чы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ма́леч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́леч
Р. Ма́леча
Д. Ма́лечу
В. Ма́леч
Т. Ма́лечам
М. Ма́лечы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчыке́тнік, ‑а і ‑у, м.

Разм. Тое, што і штыкетнік. За рэдзенькім, густа пабеленым вапнай шчыкетнікам — звонкія галасы малечы і падлеткаў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Прымусіць пакінуць месца прабывання; выселіць. // Прымусіць пакінуць якое‑н. месца, памяшканне. Малечы набілася, праўда, поўна, але самых маладых дзядзька Пракоп, якому не трэба было грыміравацца, выдварыў з памяшкання. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)