малача́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. малача́рня малача́рні
Р. малача́рні малача́рань
малача́рняў
Д. малача́рні малача́рням
В. малача́рню малача́рні
Т. малача́рняй
малача́рняю
малача́рнямі
М. малача́рні малача́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малача́рня ж., разг. (на ферме) сущ. моло́чная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малача́рня, ‑і, ж.

Памяшканне па ферме для перапрацоўкі і захоўвання малака; малочная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мліча́рня ’пункт прыёму малака ад насельніцтва’ (драг., Сл. Брэс.). З польск. mleczarniaмалачарня’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

моло́чная сущ.

1. (магазин) мало́чная, -най ж.;

2. (на ферме) малача́рня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пакт1 ’міжнародны дагавор, пагадненне, які мае звычайна вялікае палітычнае значэнне’ (ТСБМ). З рус. пакт ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83), дзе праз еўрапейскія мовы (параўн. ням. Pakt) з лац. pactum ’дагавор’.

Пакт2 ’арэндны гандаль малочнай гаспадаркай’ (Мядзв.), ’малочная гаспадарка’ (Яруш.), ’малачарня’ (Сл. ПЗБ), пакта́р ’арандатар памешчыцкай скаціны для гандлю малочнымі прадуктамі’ (Шн. 2). З ням. Pacht, Pächter ’тс’ праз польскае пасрэдніцтва (гл. Шн. 2, 288). Ням. з лац. pactum (гл. пакт1) (Брукнер, 391).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)