малацьбі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. малацьбі́тка малацьбі́ткі
Р. малацьбі́ткі малацьбі́так
Д. малацьбі́тцы малацьбі́ткам
В. малацьбі́тку малацьбі́так
Т. малацьбі́ткай
малацьбі́ткаю		 малацьбі́ткамі
М. малацьбі́тцы малацьбі́тках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малацьбі́т, -а́, М -біце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто малоціць (у 1 знач.).

Малацьбітам пара есці.

|| ж. малацьбі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)