малака́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
малака́нка |
малака́нкі |
| Р. |
малака́нкі |
малака́нак |
| Д. |
малака́нцы |
малака́нкам |
| В. |
малака́нку |
малака́нак |
| Т. |
малака́нкай малака́нкаю |
малака́нкамі |
| М. |
малака́нцы |
малака́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
малака́нка ж., рел. молока́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
малака́нка,
гл. малакане.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
молока́нка малака́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
малака́не, ‑кан; адз. малаканін, ‑а, м.; малаканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. малаканкі, ‑нак; аю.
Хрысціянская рэлігійная секта, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)