малака́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			малака́нка | 
			малака́нкі | 
			
		
			| Р. | 
			малака́нкі | 
			малака́нак | 
			
		
			| Д. | 
			малака́нцы | 
			малака́нкам | 
			
		
			| В. | 
			малака́нку | 
			малака́нак | 
			
		
			| Т. | 
			малака́нкай малака́нкаю | 
			малака́нкамі | 
			
		
			| М. | 
			малака́нцы | 
			малака́нках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
малака́нка ж., рел. молока́нка
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
малака́нка,
гл. малакане.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
молока́нка малака́нка, -кі ж.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
малака́не, ‑кан; адз. малаканін, ‑а, м.; малаканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. малаканкі, ‑нак; аю.
Хрысціянская рэлігійная секта, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)