мала́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | мала́ец | мала́йцы | 
		
			| Р. | мала́йца | мала́йцаў | 
		
			| Д. | мала́йцу | мала́йцам | 
		
			| В. | мала́йца | мала́йцаў | 
		
			| Т. | мала́йцам | мала́йцамі | 
		
			| М. | мала́йцу | мала́йцах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
мала́ец, -ла́йца м. мала́ец
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мала́ец мала́ец, -ла́йца м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
малайцы́, ‑аў; адз. малаец, ‑лайца, м.; малайка, ‑і, ДМ ‑лайцы; мн. малайкі, ‑лаек; ж.
Народнасці і плямёны, якія жывуць у Інданезіі, Малайскай Федэрацыі, Тайландзе.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)