мала́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мала́ец |
мала́йцы |
| Р. |
мала́йца |
мала́йцаў |
| Д. |
мала́йцу |
мала́йцам |
| В. |
мала́йца |
мала́йцаў |
| Т. |
мала́йцам |
мала́йцамі |
| М. |
мала́йцу |
мала́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мала́ец, -ла́йца м. мала́ец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мала́ец мала́ец, -ла́йца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малайцы́, ‑аў; адз. малаец, ‑лайца, м.; малайка, ‑і, ДМ ‑лайцы; мн. малайкі, ‑лаек; ж.
Народнасці і плямёны, якія жывуць у Інданезіі, Малайскай Федэрацыі, Тайландзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)