маладзі́цца, -ладжу́ся, -ло́дзішся, -ло́дзіцца; незак.
Прымаць захады, каб выглядаць больш маладым.
Жанчына ўсё яшчэ маладзілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маладзі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
маладжу́ся |
мало́дзімся |
| 2-я ас. |
мало́дзішся |
мало́дзіцеся |
| 3-я ас. |
мало́дзіцца |
мало́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
маладзі́ўся |
маладзі́ліся |
| ж. |
маладзі́лася |
| н. |
маладзі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
маладзі́ся |
маладзі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
мало́дзячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
маладзі́цца несов. молоди́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маладзі́цца, ‑джуся, ‑лодзішся, ‑лодзіцца; незак.
Прымаць захады, каб выглядаць больш маладым. Хоць .. [пані Адэлі] было ўжо далёка за сорак і ўдавіца добра такі раздалася ў стане, яна яшчэ маладзілася і паглядала на мужчын. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Маладзі́цца, драг. молоды́тысь ’паляпшацца (аб надвор’і) пасля дажджу на лепшае’ (З нар. сл.), укр. мо́лоді ’невялікія хмары на небе’ — прыкмета добрага надвор’я. Да маладзе́ць (гл.). Семантыка лексемы аформілася пры ад’ідэацыі веравання, звязанага з маладзіком, які станоўча ўплывае на станаўленне надвор’я, на рост раслін і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Падмаладзі́цца ’праясніцца на пагоду’ (Некр.), падмала́джваць(цца) ’збіраецца дождж’ (Др.-Падб.), подмоло́джваць ’намарожваць лёд на рацэ’ (ТС). Гл. маладзі́цца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
яшчэ́
1. нареч., в разн. знач. ещё;
падлі́ць я. малака́ — подли́ть ещё молока́;
пасля́ камандзіро́ўкі прые́ду я. — по́сле командиро́вки прие́ду ещё;
ён я. не ве́даў, што рабі́ць — он ещё не знал, что де́лать;
со́нца я. то́лькі ўзышло́ — со́лнце ещё то́лько взошло́;
я табе́ я. спатрэ́блюся — я тебе́ ещё пона́доблюсь;
ён я. ніжэ́й сагну́ўся — он ещё ни́же согну́лся;
2. в знач. уступит. союза (указывает на предположительность условия или на его соотносительность с чем-л.; хоть) ещё;
я. не папра́віўся пасля́ хваро́бы, а ўжо ду́маў пра рабо́ту — ещё не попра́вился по́сле боле́зни, а уже́ ду́мал о рабо́те;
3. в знач. усилит. частицы (употребляется при местоимениях и наречиях для подчёркивания какого-л. признака, факта) ещё;
ссіве́ла, а ўсё я. маладзі́цца — поседе́ла, а всё ещё молоди́тся;
— Ты не ба́чыў хло́пчыка? — Яко́га я. хло́пчыка? — Ты не ви́дел ма́льчика? — Како́го ещё ма́льчика?;
◊ я. б — ещё бы;
я. і я. — ещё и ещё;
вось я.! — вот ещё!;
я. (і) як — ещё (и) как;
я. чаго́! — ещё чего́!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)