макасі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
макасі́н |
макасі́ны |
| Р. |
макасі́на |
макасі́наў |
| Д. |
макасі́ну |
макасі́нам |
| В. |
макасі́н |
макасі́ны |
| Т. |
макасі́нам |
макасі́намі |
| М. |
макасі́не |
макасі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
макасі́ны, ‑аў; адз. макасін, ‑а, м.
Мяккія скураныя чаравікі ў паўночнаамерыканскіх індзейцаў.
[Англ. moccasin з амер. makisin.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
макасі́ны, -наў (ед. макасі́н м.) мокаси́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)