макасі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. макасі́н макасі́ны
Р. макасі́на макасі́наў
Д. макасі́ну макасі́нам
В. макасі́н макасі́ны
Т. макасі́нам макасі́намі
М. макасі́не макасі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

макасі́н м. мокаси́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мака́сін м Mokassín m -s, -s і -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

макасі́ны, ‑аў; адз. макасін, ‑а, м.

Мяккія скураныя чаравікі ў паўночнаамерыканскіх індзейцаў.

[Англ. moccasin з амер. makisin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макасі́ны, -наў (ед. макасі́н м.) мокаси́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

moccasin

[ˈmɑ:kəsɪn]

n.

макасі́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mokasyn, ~u

м. макасін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mokassín

m -s, -s i -e макасі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)