мазну́ть сов., однокр. мазну́ць, мазану́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мазну́ць сов., однокр. мазну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пэ́цнуць сов., однокр.
1. мазну́ть;
2. прост. (ударить) сма́зать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Садану́ць ’з размаху ўсадзіць (што-небудзь востраву, ’моцна ўдарыць’ (ТСБМ), ’стукнуць’ (Мат. Гом., Янк.), ’раптоўна выпасці ў вялікай колькасці (пра ападкі)’ (Сл. ПЗБ). Рус. прастамоўе садану́ць, укр. садну́ць ’тс’. Дзеяслоў аднакратнага дзеяння з суф. ‑ну‑ ад садзіць. Прастамоўная форма з устаўным ‑а‑ па тыпу рус. копану́ть, мазану́ть пры літар. копнуть, мазнуть і да т. п.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)