ма́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ма́заны |
ма́заная |
ма́занае |
ма́заныя |
| Р. |
ма́занага |
ма́занай ма́занае |
ма́занага |
ма́заных |
| Д. |
ма́занаму |
ма́занай |
ма́занаму |
ма́заным |
| В. |
ма́заны (неадуш.) ма́занага (адуш.) |
ма́заную |
ма́занае |
ма́заныя (неадуш.) ма́заных (адуш.) |
| Т. |
ма́заным |
ма́занай ма́занаю |
ма́заным |
ма́занымі |
| М. |
ма́заным |
ма́занай |
ма́заным |
ма́заных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ма́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ма́заны |
ма́заная |
ма́занае |
ма́заныя |
| Р. |
ма́занага |
ма́занай ма́занае |
ма́занага |
ма́заных |
| Д. |
ма́занаму |
ма́занай |
ма́занаму |
ма́заным |
| В. |
ма́заны (неадуш.) ма́занага (адуш.) |
ма́заную |
ма́занае |
ма́заныя (неадуш.) ма́заных (адуш.) |
| Т. |
ма́заным |
ма́занай ма́занаю |
ма́заным |
ма́занымі |
| М. |
ма́заным |
ма́занай |
ма́заным |
ма́заных |
Кароткая форма: ма́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ма́заны
1. прич. ма́занный; сма́занный; см. ма́заць 1;
2. прил. ма́занный;
◊ адны́м мі́рам м. — одни́м ми́ром ма́заны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́заны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад мазаць (у 1 і 2 знач.).
2. у знач. прым. Брудны, запэцканы.
3. у знач. прым. Глінабітны. К вечару паабапал замігцелі ў кучаравых вішнёвых садках белыя мазаныя хаты. Б. Стральцоў.
•••
Адным мірам мазаны — пра людзей з аднолькавымі адмоўнымі ўласцівасцямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́ра, ‑а, н.
Пахучы алей, які ўжываецца хрысціянскіх царкоўных абрадах.
•••
Адным мірам мазаны гл. мазаны.
[Ад грэч. mýron — пахучы алей.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́заць¹, ма́жу, ма́жаш, ма́жа; маж; ма́заны; незак.
1. што. Пакрываць тонкім слоем чаго-н. тлустага або вадкага.
М. хлеб маслам.
М. калёсы дзёгцем.
2. Тое, што і пэцкаць (у 1 знач.; разм.).
М. сшытак.
М. рукі фарбай.
3. што. Няўмела маляваць або пісаць (разм.).
|| зак. зама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 2 знач.), зма́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 і 2 знач.), нама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны і пама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 знач.).
|| аднакр. мазну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).
|| наз. ма́занне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мі́ра ср. (благовонное масло) ми́ро;
◊ адны́м мі́рам ма́заны — одни́м ми́ром ма́заны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пама́заць¹, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны; зак., каго (што) (уст.).
Учыніць над кім-н. абрад памазання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ми́ро церк. мі́ра, -ра ср., мн. нет;
◊
одни́м ми́ром ма́заны адны́м мі́рам ма́заны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мі́ра¹, -а, н.
Пахучы алей, які ўжыв. ў хрысціянскіх царкоўных абрадах.
◊
Адным мірам мазаны (разм., неадабр.) — пра людзей з аднолькавымі недахопамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)