ма́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́заны ма́заная ма́занае ма́заныя
Р. ма́занага ма́занай
ма́занае
ма́занага ма́заных
Д. ма́занаму ма́занай ма́занаму ма́заным
В. ма́заны (неадуш.)
ма́занага (адуш.)
ма́заную ма́занае ма́заныя (неадуш.)
ма́заных (адуш.)
Т. ма́заным ма́занай
ма́занаю
ма́заным ма́занымі
М. ма́заным ма́занай ма́заным ма́заных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́заны ма́заная ма́занае ма́заныя
Р. ма́занага ма́занай
ма́занае
ма́занага ма́заных
Д. ма́занаму ма́занай ма́занаму ма́заным
В. ма́заны (неадуш.)
ма́занага (адуш.)
ма́заную ма́занае ма́заныя (неадуш.)
ма́заных (адуш.)
Т. ма́заным ма́занай
ма́занаю
ма́заным ма́занымі
М. ма́заным ма́занай ма́заным ма́заных

Кароткая форма: ма́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́заны

1. прич. ма́занный; сма́занный; см. ма́заць 1;

2. прил. ма́занный;

адны́м мі́рам м. — одни́м ми́ром ма́заны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́заны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мазаць (у 1 і 2 знач.).

2. у знач. прым. Брудны, запэцканы.

3. у знач. прым. Глінабітны. К вечару паабапал замігцелі ў кучаравых вішнёвых садках белыя мазаныя хаты. Б. Стральцоў.

•••

Адным мірам мазаны — пра людзей з аднолькавымі адмоўнымі ўласцівасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́ра, ‑а, н.

Пахучы алей, які ўжываецца хрысціянскіх царкоўных абрадах.

•••

Адным мірам мазаны гл. мазаны.

[Ад грэч. mýron — пахучы алей.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́заць¹, ма́жу, ма́жаш, ма́жа; маж; ма́заны; незак.

1. што. Пакрываць тонкім слоем чаго-н. тлустага або вадкага.

М. хлеб маслам.

М. калёсы дзёгцем.

2. Тое, што і пэцкаць (у 1 знач.; разм.).

М. сшытак.

М. рукі фарбай.

3. што. Няўмела маляваць або пісаць (разм.).

|| зак. зама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 2 знач.), зма́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 і 2 знач.), нама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны і пама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 знач.).

|| аднакр. мазну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).

|| наз. ма́занне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́ра ср. (благовонное масло) ми́ро;

адны́м мі́рам ма́заны — одни́м ми́ром ма́заны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пама́заць¹, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны; зак., каго (што) (уст.).

Учыніць над кім-н. абрад памазання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ми́ро церк. мі́ра, -ра ср., мн. нет;

одни́м ми́ром ма́заны адны́м мі́рам ма́заны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ра¹, -а, н.

Пахучы алей, які ўжыв. ў хрысціянскіх царкоўных абрадах.

Адным мірам мазаны (разм., неадабр.) — пра людзей з аднолькавымі недахопамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)