ма́заны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ма́заны | ма́заная | ма́занае | ма́заныя | 
		
			| Р. | ма́занага | ма́занай ма́занае
 | ма́занага | ма́заных | 
		
			| Д. | ма́занаму | ма́занай | ма́занаму | ма́заным | 
		
			| В. | ма́заны (неадуш.) ма́занага (адуш.)
 | ма́заную | ма́занае | ма́заныя (неадуш.) ма́заных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ма́заным | ма́занай ма́занаю
 | ма́заным | ма́занымі | 
		
			| М. | ма́заным | ма́занай | ма́заным | ма́заных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ма́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ма́заны | ма́заная | ма́занае | ма́заныя | 
		
			| Р. | ма́занага | ма́занай ма́занае
 | ма́занага | ма́заных | 
		
			| Д. | ма́занаму | ма́занай | ма́занаму | ма́заным | 
		
			| В. | ма́заны (неадуш.) ма́занага (адуш.)
 | ма́заную | ма́занае | ма́заныя (неадуш.) ма́заных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ма́заным | ма́занай ма́занаю
 | ма́заным | ма́занымі | 
		
			| М. | ма́заным | ма́занай | ма́заным | ма́заных | 
		
Кароткая форма: ма́зана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ма́заны
1. прич. ма́занный; сма́занный; см. ма́заць 1;
2. прил. ма́занный;
◊ адны́м мі́рам м. — одни́м ми́ром ма́заны
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ма́заны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад мазаць (у 1 і 2 знач.).
2. у знач. прым. Брудны, запэцканы.
3. у знач. прым. Глінабітны. К вечару паабапал замігцелі ў кучаравых вішнёвых садках белыя мазаныя хаты. Б. Стральцоў.
•••
Адным мірам мазаны — пра людзей з аднолькавымі адмоўнымі ўласцівасцямі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
мі́ра, ‑а, н.
Пахучы алей, які ўжываецца хрысціянскіх царкоўных абрадах.
•••
Адным мірам мазаны гл. мазаны.
[Ад грэч. mýron — пахучы алей.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ма́заць¹, ма́жу, ма́жаш, ма́жа; маж; ма́заны; незак.
1. што. Пакрываць тонкім слоем чаго-н. тлустага або вадкага.
М. хлеб маслам.
М. калёсы дзёгцем.
2. Тое, што і пэцкаць (у 1 знач.; разм.).
М. сшытак.
М. рукі фарбай.
3. што. Няўмела маляваць або пісаць (разм.).
|| зак. зама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 2 знач.), зма́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 і 2 знач.), нама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны і пама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 знач.).
|| аднакр. мазну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).
|| наз. ма́занне, -я, н. (да 1 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
мі́ра ср. (благовонное масло) ми́ро;
◊ адны́м мі́рам ма́заны — одни́м ми́ром ма́заны
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
пама́заць¹, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны; зак., каго (што) (уст.).
Учыніць над кім-н. абрад памазання.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ми́ро церк. мі́ра, -ра ср., мн. нет;
◊
одни́м ми́ром ма́заны адны́м мі́рам ма́заны.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мі́ра¹, -а, н.
Пахучы алей, які ўжыв. ў хрысціянскіх царкоўных абрадах.
◊
Адным мірам мазаны (разм., неадабр.) — пра людзей з аднолькавымі недахопамі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)