мадэра́тар

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мадэра́тар мадэра́тары
Р. мадэра́тара мадэра́тараў
Д. мадэра́тару мадэра́тарам
В. мадэра́тар мадэра́тары
Т. мадэра́тарам мадэра́тарамі
М. мадэра́тары мадэра́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мадэратар

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мадэратар мадэратары
Р. мадэратара мадэратараў
Д. мадэратару мадэратарам
В. мадэратара мадэратараў
Т. мадэратарам мадэратарамі
М. мадэратару мадэратарах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мадэра́тар м., муз., тех. модера́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мадэра́тар, ‑а, м.

Спец.

1. Прыстасаванне для рэгулявання сілы гуку ў музычных клавішных інструментах.

2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога прыцішваюць ход машыны.

[Ад лац. moderator — стрымліваючы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

модера́тор муз., техн. мадэра́тар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)