мадэра́тар
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мадэра́тар |
мадэра́тары |
| Р. |
мадэра́тара |
мадэра́тараў |
| Д. |
мадэра́тару |
мадэра́тарам |
| В. |
мадэра́тар |
мадэра́тары |
| Т. |
мадэра́тарам |
мадэра́тарамі |
| М. |
мадэра́тары |
мадэра́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мадэратар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мадэратар |
мадэратары |
| Р. |
мадэратара |
мадэратараў |
| Д. |
мадэратару |
мадэратарам |
| В. |
мадэратара |
мадэратараў |
| Т. |
мадэратарам |
мадэратарамі |
| М. |
мадэратару |
мадэратарах |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мадэра́тар м., муз., тех. модера́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мадэра́тар, ‑а, м.
Спец.
1. Прыстасаванне для рэгулявання сілы гуку ў музычных клавішных інструментах.
2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога прыцішваюць ход машыны.
[Ад лац. moderator — стрымліваючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадэра́тар м.
1. тэх. Moderátor m -, -tóren;
2. муз. Dämpfer m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мадэра́тар
(лац. moderator = які стрымлівае)
прыстасаванне для прыглушэння гуку ў музычных клавішных інструментах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
модера́тор муз., техн. мадэра́тар, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Dämpfer
m -s, - муз. сурдзі́нка; мадэра́тар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
moderator
[ˈmɑ:dəreɪtər]
n.
1) старшыня́ пасе́джаньня
2) арбі́тар -ра m., пасярэ́днік -а m.
3) мадэра́тар -ра m., вяду́чы прагра́мы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Moderátor
m -s, -tóren
1) муз. мадэра́тар
2) тэл. вяду́чы перада́ч
3) тэх. запаво́льнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)