магні́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
магні́чу |
магні́цім |
| 2-я ас. |
магні́ціш |
магні́ціце |
| 3-я ас. |
магні́ціць |
магні́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
магні́ціў |
магні́цілі |
| ж. |
магні́ціла |
| н. |
магні́ціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
магні́ць |
магні́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
магні́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
магні́ціць несов. магни́тить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
магні́ціць, ‑нічу, ‑ніціш, ‑ніціць; незак., што.
Надаваць чаму‑н. уласцівасці магніта. Магніціць стрэлку компаса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магни́тить несов., физ. магні́ціць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)