лі́вень
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лі́вень | ||
| лі́ўню | лі́ўняў | |
| лі́ўню | лі́ўням | |
| лі́вень | ||
| лі́ўнем | лі́ўнямі | |
| лі́ўнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лі́вень
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лі́вень | ||
| лі́ўню | лі́ўняў | |
| лі́ўню | лі́ўням | |
| лі́вень | ||
| лі́ўнем | лі́ўнямі | |
| лі́ўнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лі́вень, ліўню,
Моцны, праліўны дождж.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утраве́ць, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́раснік, ‑у,
Маладыя парасткі дрэў або іншых раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падчы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціш, ‑чысціць;
1. Зрабіць больш чыстым; прывесці ў парадак.
2. Сцерці, саскрэбці (напісанае, надрукаванае).
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пала́дзіць, ‑ладжу, ‑ладзіш, ‑ладзіць;
1. Наладзіць з кім‑н. добрыя адносіны; ужыцца.
2. Памірыцца пасля сваркі з кім‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́нчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спусці́цца, спушчуся, спусцішся, спусціцца;
1. Сысці, перамясціцца зверху ўніз.
2.
3. Звіснуць, навіснуць.
4. Размясціцца па нахіленай плоскасці.
5. Ідучы, выйсці куды‑н.
6.
7. Сарвацца з чаго‑н., што ўтрымлівае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)