ліцэ́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліцэ́йскі ліцэ́йская ліцэ́йскае ліцэ́йскія
Р. ліцэ́йскага ліцэ́йскай
ліцэ́йскае		 ліцэ́йскага ліцэ́йскіх
Д. ліцэ́йскаму ліцэ́йскай ліцэ́йскаму ліцэ́йскім
В. ліцэ́йскі (неадуш.)
ліцэ́йскага (адуш.)		 ліцэ́йскую ліцэ́йскае ліцэ́йскія (неадуш.)
ліцэ́йскіх (адуш.)
Т. ліцэ́йскім ліцэ́йскай
ліцэ́йскаю		 ліцэ́йскім ліцэ́йскімі
М. ліцэ́йскім ліцэ́йскай ліцэ́йскім ліцэ́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліцэ́йскі лице́йский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліцэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліцэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліцэ́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Сярэдняя навучальная ўстанова з паглыбленым вывучэннем асобных прадметаў у некаторых краінах Заходняй Еўропы, Беларусі, Расіі і інш.

2. гіст. Прывілеяваная мужчынская навучальная ўстанова ў дарэвалюцыйнай Расіі.

|| прым. ліцэ́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лице́йский ліцэ́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)