ліццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ліццё́
Р. ліцця́
Д. ліццю́
В. ліццё́
Т. ліццём
М. ліцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ліццё, -я́, н.

1. гл. ліць².

2. зб. Літыя металічныя вырабы.

Чыгуннае л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліццё ср., тех.

1. (действие) литьё;

2. (отлитые вещи) литьё;

чыгу́ннае л. — чугу́нное литьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліццё, ‑я, н.

Спец.

1. Дзеянне паводле дзеясл. ліць (у 4 знач.).

2. зб. Літыя металічныя вырабы. Стальное ліццё. Чыгуннае ліццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліць², лью, льеш, лье; льём, льяце́, льюць і лію́, ліе́ш, ліе́; ліём, ліяце́, лію́ць; ліў, ліла́, ліло́; лі; незак., што.

Вырабляць што-н. з расплаўленага рэчыва.

Л. гарматы.

|| зак. вы́ліць, -лью, -льеш, -лье; -літы; вы́лі.

|| наз. ліццё, -я́, н.; прым. ліце́йны, -ая, -ае і ліццёвы, -ая, -ае.

Ліцейная вытворчасць.

Ліцейны цэх.

Ліццёвае прэсаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фасо́нны, -ая, -ае.

1. гл. фасон.

2. Зроблены па пэўным фасоне, мадэлі або прызначаны для вырабу такіх рэчаў (спец.).

Фасоннае ліццё.

Ф. разец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

какі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да какіля. // Зроблены пры дапамозе какіля. Какільнае ліццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-...² Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да прэса, напр.: прэс-бювар, прэс-астатак, прэс-ліццё, прэс-форма, прэс-эфект;

2) спрасаваны, напр.: прэс-бетон, прэсвыраб, прэс-маса, прэс-метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Люсь! ’пра ліццё вады’ (зэльв., Жыв. сл.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

литьё ср., техн.

1. (действие) ліццё, -цця́ ср.; адліва́нне, -ння ср.; адлі́ўка, -кі ж.; выліва́нне, -ння ср.;

2. (отлитые вещи) ліццё, -цця́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)