ліццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ліццё́
Р. ліцця́
Д. ліццю́
В. ліццё́
Т. ліццём
М. ліцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліццё, -я́, н.

1. гл. ліць².

2. зб. Літыя металічныя вырабы.

Чыгуннае л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліццё ср., тех.

1. (действие) литьё;

2. (отлитые вещи) литьё;

чыгу́ннае л. — чугу́нное литьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліццё, ‑я, н.

Спец.

1. Дзеянне паводле дзеясл. ліць (у 4 знач.).

2. зб. Літыя металічныя вырабы. Стальное ліццё. Чыгуннае ліццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліццё

т. 9, с. 325

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ліццё н. тэх.

1. (дзеянне) Gíeßen n -s;

2. зборн. (вырабы) Guss m -es, Güsse, Gúss¦stücke pl, Gúss¦erzeugnisse pl;

жале́знае ліццё Éisenguss m;

стально́е ліццё Stáhlguss m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліць², лью, льеш, лье; льём, льяце́, льюць і лію́, ліе́ш, ліе́; ліём, ліяце́, лію́ць; ліў, ліла́, ліло́; лі; незак., што.

Вырабляць што-н. з расплаўленага рэчыва.

Л. гарматы.

|| зак. вы́ліць, -лью, -льеш, -лье; -літы; вы́лі.

|| наз. ліццё, -я́, н.; прым. ліце́йны, -ая, -ае і ліццёвы, -ая, -ае.

Ліцейная вытворчасць.

Ліцейны цэх.

Ліццёвае прэсаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Фасоннае ліццё 10/545

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чорнакаменнае ліццё 5/297

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шлакавае ліццё 11/336

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)