ліслі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ліслі́васць
Р. ліслі́васці
Д. ліслі́васці
В. ліслі́васць
Т. ліслі́васцю
М. ліслі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліслі́васць ж.

1. лесть, льсти́вость, уго́дливость; уми́льность; подобостра́стность; подобостра́стие ср.;

2. вкра́дчивость;

3. ла́сковость;

1-3 см. ліслі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліслі́васць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць ліслівага.

2. Празмернае ўсхваленне; угодлівасць, падлізванне. Дзе хітрыкі, ліслівасць — там і вераломства. Валасевіч. Дзяўчына не даруе баязлівасці, ліслівасці і наогул якой-небудзь слабасці. Арабей.

3. Разм. Ласкавасць, пяшчотнасць. [Ураднік] лаяўся, гразіў, абяцаў арыштаваць і згнаіць у турме, спрабаваў купіць ліслівасцю, прасіў, але Агапа стаяла на сваім. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліслі́вы, -ая, -ае.

1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

Л. хлопец.

2. Які змяшчае ліслівасць.

Ліслівая ўсмешка.

3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

Л. голас (разм.).

|| наз. ліслі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкра́дчивость ліслі́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иска́тельность ліслі́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлі́зніцтва, ‑а, н.

Разм. Рабалепная ліслівасць, угодлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхалі́мскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы падхаліму. Падхалімская ліслівасць. Падхалімскія звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлі́знічаць

‘праяўляць ліслівасць, угодлівасць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падлі́знічаю падлі́знічаем
2-я ас. падлі́знічаеш падлі́знічаеце
3-я ас. падлі́знічае падлі́знічаюць
Прошлы час
м. падлі́знічаў падлі́знічалі
ж. падлі́знічала
н. падлі́знічала
Загадны лад
2-я ас. падлі́знічай падлі́знічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падлі́знічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уго́длівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць угодлівага; ліслівасць. Руды твар Сяміздрава выказваў угодлівасць і ціхмянасць. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)