лі́павыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
лі́павыя |
| Р. |
лі́павых |
| Д. |
лі́павым |
| В. |
лі́павыя |
| Т. |
лі́павымі |
| М. |
лі́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лі́павыя сущ., мн., бот. ли́повые
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́па², -ы, ж. (разм.).
Пра што-н. падробленае, фальшывае, несапраўднае.
|| прым. лі́павы, -ая, -ае.
Ліпавыя дакументы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лі́павы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лі́павы |
лі́павая |
лі́павае |
лі́павыя |
| Р. |
лі́павага |
лі́павай
лі́павае |
лі́павага |
лі́павых |
| Д. |
лі́паваму |
лі́павай |
лі́паваму |
лі́павым |
| В. |
лі́павы (неадуш.)
лі́павага (адуш.) |
лі́павую |
лі́павае |
лі́павыя (неадуш.)
лі́павых (адуш.) |
| Т. |
лі́павым |
лі́павай
лі́паваю |
лі́павым |
лі́павымі |
| М. |
лі́павым |
лі́павай |
лі́павым |
лі́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лі́павы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лі́павы |
лі́павая |
лі́павае |
лі́павыя |
| Р. |
лі́павага |
лі́павай
лі́павае |
лі́павага |
лі́павых |
| Д. |
лі́паваму |
лі́павай |
лі́паваму |
лі́павым |
| В. |
лі́павы (неадуш.)
лі́павага (адуш.) |
лі́павую |
лі́павае |
лі́павыя (неадуш.)
лі́павых (адуш.) |
| Т. |
лі́павым |
лі́павай
лі́паваю |
лі́павым |
лі́павымі |
| М. |
лі́павым |
лі́павай |
лі́павым |
лі́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ли́повые мн., сущ., бот. лі́павыя, -вых.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́павы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ліпы 1, уласцівы ёй. Ліпавая кара. // Які складаецца з ліп, абсаджаны імі. Наабапал дарогі ў фальварак амаль ад самага лесу цягнуліся густыя старасвецкія ліпавыя прысады. Колас. // Зроблены з драўніны, лыка, кары ліпы. Ліпавая кадушка. □ З лесу выходзіць бацька. На ім доўгая белая кашуля і новыя ліпавыя лапці. Асіпенка. // Прыгатаваны, сабраны з ліпавага цвету. Ліпавы чай. Ліпавы мёд.
2. у знач. наз. лі́павыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якіх адносяцца ліпа, джут і інш.
•••
Ліпавы цвет гл. цвет.
лі́павы 2, ‑ая, ‑ае.
Разм. Падроблены, фальшывы, несапраўдны. Ліпавыя дакументы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лабуя́тнік ’ліпняк, ліпавыя палкі, з якіх знята кара’ (Бяльк.). Да лубуятнік (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лубуя́тнік ’ліпавыя палкі, з якіх абадрана кара’ (Бяльк.). Утворана ад лу́бʼе і суфікса ‑ятнік, які служыць для абазначэння месца, памяшкання. Параўн. аналагічнае значэнне ў лексемы лубяк (Масарэнка, КЭС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
палягчэ́ць, ‑эе; зак.
1. Стаць лягчэйшым па вазе. Ісці было не цяжка: ліпавыя лапці не абцяжарвалі ног, і клункі за плячыма даўно палягчэлі. Пальчэўскі. [Антось:] — А што, калі палову ўсяго гэтага зараз з’есці? Рукзак адразу палягчэе, і я доўга есці не буду хацець. Бяганская.
2. безас. Стаць, зрабіцца лягчэй у матэрыяльных адносінах. І дзед бабульцы гаварыў, Зрабіўшы выгляд строгі: — Нам палягчэе жыць старым: Кандрат наш стаў на ногі... Смагаровіч. // Стаць лягчэй, лепш (пра паляпшэнне самаадчування, настрою і пад.). Мне не толькі не палягчэла, стала яшчэ горш: дранцвелі ногі, рукі, шчымеў увесь бок. Адамчык. Пакуль Сонцаў вёў машыну па платформе, яму здавалася, нібы ён вісіць у паветры.., таму, калі танк сеў на трывалы непадатны грунт, на душы адразу палягчэла. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)