лі́павыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. лі́павыя
Р. лі́павых
Д. лі́павым
В. лі́павыя
Т. лі́павымі
М. лі́павых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́павыя сущ., мн., бот. ли́повые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліпавыя лясы

т. 9, с. 272

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лі́па², -ы, ж. (разм.).

Пра што-н. падробленае, фальшывае, несапраўднае.

|| прым. лі́павы, -ая, -ае.

Ліпавыя дакументы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́павы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́павы лі́павая лі́павае лі́павыя
Р. лі́павага лі́павай
лі́павае		 лі́павага лі́павых
Д. лі́паваму лі́павай лі́паваму лі́павым
В. лі́павы (неадуш.)
лі́павага (адуш.)		 лі́павую лі́павае лі́павыя (неадуш.)
лі́павых (адуш.)
Т. лі́павым лі́павай
лі́паваю		 лі́павым лі́павымі
М. лі́павым лі́павай лі́павым лі́павых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́павы лі́павая лі́павае лі́павыя
Р. лі́павага лі́павай
лі́павае		 лі́павага лі́павых
Д. лі́паваму лі́павай лі́паваму лі́павым
В. лі́павы (неадуш.)
лі́павага (адуш.)		 лі́павую лі́павае лі́павыя (неадуш.)
лі́павых (адуш.)
Т. лі́павым лі́павай
лі́паваю		 лі́павым лі́павымі
М. лі́павым лі́павай лі́павым лі́павых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ли́повые мн., сущ., бот. лі́павыя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́павы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ліпы ​1, уласцівы ёй. Ліпавая кара. // Які складаецца з ліп, абсаджаны імі. Наабапал дарогі ў фальварак амаль ад самага лесу цягнуліся густыя старасвецкія ліпавыя прысады. Колас. // Зроблены з драўніны, лыка, кары ліпы. Ліпавая кадушка. □ З лесу выходзіць бацька. На ім доўгая белая кашуля і новыя ліпавыя лапці. Асіпенка. // Прыгатаваны, сабраны з ліпавага цвету. Ліпавы чай. Ліпавы мёд.

2. у знач. наз. лі́павыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якіх адносяцца ліпа, джут і інш.

•••

Ліпавы цвет гл. цвет.

лі́павы ​2, ‑ая, ‑ае.

Разм. Падроблены, фальшывы, несапраўдны. Ліпавыя дакументы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лабуя́тнік ’ліпняк, ліпавыя палкі, з якіх знята кара’ (Бяльк.). Да лубуятнік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лубуя́тнік ’ліпавыя палкі, з якіх абадрана кара’ (Бяльк.). Утворана ад лу́бʼе і суфікса ‑ятнік, які служыць для абазначэння месца, памяшкання. Параўн. аналагічнае значэнне ў лексемы лубяк (Масарэнка, КЭС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)