лі́нзавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лі́нзавы |
лі́нзавая |
лі́нзавае |
лі́нзавыя |
| Р. |
лі́нзавага |
лі́нзавай лі́нзавае |
лі́нзавага |
лі́нзавых |
| Д. |
лі́нзаваму |
лі́нзавай |
лі́нзаваму |
лі́нзавым |
| В. |
лі́нзавы (неадуш.) лі́нзавага (адуш.) |
лі́нзавую |
лі́нзавае |
лі́нзавыя (неадуш.) лі́нзавых (адуш.) |
| Т. |
лі́нзавым |
лі́нзавай лі́нзаваю |
лі́нзавым |
лі́нзавымі |
| М. |
лі́нзавым |
лі́нзавай |
лі́нзавым |
лі́нзавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́нзавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лінзы. // Забяспечаны лінзай, лінзамі. Лінзавы тэлескоп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́нза, -ы, мн. -ы, лінз і -аў, ж.
Род аптычнага шкла з крывалінейнымі, звычайна сферычнымі паверхнямі.
Выпуклая л.
|| прым. лі́нзавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
люстра́на-лі́нзавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
люстра́на-лі́нзавы |
люстра́на-лі́нзавая |
люстра́на-лі́нзавае |
люстра́на-лі́нзавыя |
| Р. |
люстра́на-лі́нзавага |
люстра́на-лі́нзавай люстра́на-лі́нзавае |
люстра́на-лі́нзавага |
люстра́на-лі́нзавых |
| Д. |
люстра́на-лі́нзаваму |
люстра́на-лі́нзавай |
люстра́на-лі́нзаваму |
люстра́на-лі́нзавым |
| В. |
люстра́на-лі́нзавы (неадуш.) люстра́на-лі́нзавага (адуш.) |
люстра́на-лі́нзавую |
люстра́на-лі́нзавае |
люстра́на-лі́нзавыя (неадуш.) люстра́на-лі́нзавых (адуш.) |
| Т. |
люстра́на-лі́нзавым |
люстра́на-лі́нзавай люстра́на-лі́нзаваю |
люстра́на-лі́нзавым |
люстра́на-лі́нзавымі |
| М. |
люстра́на-лі́нзавым |
люстра́на-лі́нзавай |
люстра́на-лі́нзавым |
люстра́на-лі́нзавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
люстра́ны, ‑ая, ‑ае і люстраны́, ‑а́я, ‑о́е.
1. Які мае адносіны да люстра 1 (у 1 знач.). Люстраная майстэрня. Люстраная вытворчасць. // Уласцівы люстру, такі, як у люстра. Люстраны глянец. Люстраная паліроўна. // Які з’яўляецца люстрам, з люстрам. Люстрана-лінзавы тэлескоп. □ Станіслаў праз сілу ўзнімаецца з крэсла, падыходзіць да шафы і, раней, чым адчыніць яе, узіраецца ў люстраныя дзверы. Мікуліч.
2. перан. З бліскучай, гладкай паверхняй. Быстра слізгацяць душагубкі па люстранай вадзе пад лоўкімі ўзмахамі вёсел. Колас. Над ракою над шырокай, Над люстранаю ракой, Над лазою невысокай Ходзіць ветрык-неспакой. Астрэйка.
•••
Люстранае шкло гл. шкло.
Люстраны карп гл. карп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)