лімана́д, -у, М -дзе, м.

Салодкі безалкагольны напітак, звычайна з сокам лімона.

|| прым. лімана́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лімана́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лімана́д
Р. лімана́ду
Д. лімана́ду
В. лімана́д
Т. лімана́дам
М. лімана́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лімана́д, -ду м. лимона́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лімана́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Салодкі безалкагольны напітак з сокам лімона ці іншых фруктаў.

[Фр. limonade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лимона́д лімана́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сіна́лька ‘ліманад’ (мядз., Жд. 2). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сына́лька ’ягадны напітак’ (Сцяшк. Сл.), сіна́лька ’ліманад’ (Жд. 2). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асарці́, нескл., н.

Спецыяльна падабраная сумесь чаго‑н., пераважна аднароднага; набор. Асарці з суніц, малін і чарніц. □ Гэтае кафэ вельмі ўпадабалі падлеткі: тут можна было заказаць марожанае асарці ў металічных келіхах, ліманад. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сітро́ ‘фруктовы безалькагольны газіраваны напітак’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. ситро́ ‘тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), з’явілася ў перыяд 1920–1930 гг. (Баханькоў, Гіст. лекс., 272). Рус. ситро́ ўтворана ад франц. citronnade ‘сітро, ліманад’ і звязана з франц. citron ‘лімон’ (гл. Трубачоў, Дополн., 3, 628).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)