ліле́йны, -ая, -ае.

1. гл. лілія.

2. перан. Пяшчотны і белы, як лілія (уст., высок.).

Лілейныя грудзі.

|| наз. ліле́йнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліле́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліле́йны ліле́йная ліле́йнае ліле́йныя
Р. ліле́йнага ліле́йнай
ліле́йнае		 ліле́йнага ліле́йных
Д. ліле́йнаму ліле́йнай ліле́йнаму ліле́йным
В. ліле́йны (неадуш.)
ліле́йнага (адуш.)		 ліле́йную ліле́йнае ліле́йныя (неадуш.)
ліле́йных (адуш.)
Т. ліле́йным ліле́йнай
ліле́йнаю		 ліле́йным ліле́йнымі
М. ліле́йным ліле́йнай ліле́йным ліле́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліле́йны лиле́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

Цыбульная расліна сямейства лілейных з прамым сцяблом і буйнымі кветкамі ў выглядзе звона.

Белая л.

|| прым. ліле́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лиле́йный ліле́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)