лі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́кавы лі́кавая лі́кавае лі́кавыя
Р. лі́кавага лі́кавай
лі́кавае		 лі́кавага лі́кавых
Д. лі́каваму лі́кавай лі́каваму лі́кавым
В. лі́кавы (неадуш.)
лі́кавага (адуш.)		 лі́кавую лі́кавае лі́кавыя (неадуш.)
лі́кавых (адуш.)
Т. лі́кавым лі́кавай
лі́каваю		 лі́кавым лі́кавымі
М. лі́кавым лі́кавай лі́кавым лі́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́кавы числово́й;

~вае ўраўне́нне — числово́е уравне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ліку ​1 (у 1 знач.). Лікавая велічыня. Лікавая паслядоўнасць.

2. Выражаны лікам. Лікавыя даныя. Лікавы маштаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лік¹, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. лічыць.

2. Паняцце колькасці, велічыня, пры дапамозе якой праводзіцца лічэнне.

Цэлыя лікі.

Простыя лікі.

3. Колькасць каго-, чаго-н.

Л. рабочых дзён.

4. Састаў, рад, колькасць каго-, чаго-н.

Быць у ліку перадавых.

5. Граматычная катэгорыя, якая выражае адзінкавасць або множнасць.

Множны л.

Адзіночны л.

6. Вынікі гульні, выражаныя ў лічбах.

○

Астранамічныя лікі — пра вельмі вялікія лічбавыя велічыні.

Круглыя лікі — лікі без дробавых адзінак.

◊

Без ліку (разм.) — вельмі многа, шмат.

Ліку няма (разм.) — вельмі многа, незлічонае мноства каго-, чаго-н.

|| прым. лі́кавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грашо́ва-лі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грашо́ва-лі́кавы грашо́ва-лі́кавая грашо́ва-лі́кавае грашо́ва-лі́кавыя
Р. грашо́ва-лі́кавага грашо́ва-лі́кавай
грашо́ва-лі́кавае		 грашо́ва-лі́кавага грашо́ва-лі́кавых
Д. грашо́ва-лі́каваму грашо́ва-лі́кавай грашо́ва-лі́каваму грашо́ва-лі́кавым
В. грашо́ва-лі́кавы (неадуш.)
грашо́ва-лі́кавага (адуш.)		 грашо́ва-лі́кавую грашо́ва-лі́кавае грашо́ва-лі́кавыя (неадуш.)
грашо́ва-лі́кавых (адуш.)
Т. грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавай
грашо́ва-лі́каваю		 грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавымі
М. грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавай грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чи́сленный

1. (числовой) лі́кавы;

2. (количественный) ко́лькасны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́йтынг, ‑а, м.

Спец. Індывідуальны лікавы каэфіцыент ацэнкі сілы гульні гросмайстра (шахмат, шашак). Найвышэйшы асабісты рэйтынг мае чэмпіён свету па шахматах Анатоль Карпаў.

[Англ. rating — ацэнка, клас, разрад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

числово́й лі́кавы;

числова́я величина́ лі́кавая велічыня́;

числовы́е соотноше́ния лі́кавыя суадно́сіны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каэфіцые́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Лікавы (або літарны) множнік у алгебраічным выразе.

2. Адносная велічыня, якая колькасна вызначае якую-н. уласцівасць фізічнага цела.

К. цеплаправоднасці.

○

Каэфіцыент карыснага дзеяння (ккд) — адносіны колькасці карыснай работы, выкананай якім-н. механізмам, да колькасці скарыстанай ім энергіі.

|| прым. каэфіцые́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каэфіцые́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Лікавы (або літарны) множнік у алгебраічным выразе. // Лік, на які трэба памножыць якую‑н. велічыню, каб атрымаць велічыню, патрэбную пры даных умовах.

2. Велічыня, якая колькасна вызначае якую-небудзь уласцівасць фізічнага цела. Каэфіцыент трэння. Каэфіцыент расшырэння. Каэфіцыент цеплаправоднасці.

•••

Каэфіцыент карыснага дзеяння (ккдз) — адносіны колькасці карыснай работы, выкананай якім‑н. механізмам, да колькасці скарыстанай ім энергіі.

[Ад лац. coefficiens, coefficientis — які ўтварае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)