ліба́ва-ро́менскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліба́ва-ро́менскі |
ліба́ва-ро́менская |
ліба́ва-ро́менскае |
ліба́ва-ро́менскія |
| Р. |
ліба́ва-ро́менскага |
ліба́ва-ро́менскай
ліба́ва-ро́менскае |
ліба́ва-ро́менскага |
ліба́ва-ро́менскіх |
| Д. |
ліба́ва-ро́менскаму |
ліба́ва-ро́менскай |
ліба́ва-ро́менскаму |
ліба́ва-ро́менскім |
| В. |
ліба́ва-ро́менскі (неадуш.)
ліба́ва-ро́менскага (адуш.) |
ліба́ва-ро́менскую |
ліба́ва-ро́менскае |
ліба́ва-ро́менскія (неадуш.)
ліба́ва-ро́менскіх (адуш.) |
| Т. |
ліба́ва-ро́менскім |
ліба́ва-ро́менскай
ліба́ва-ро́менскаю |
ліба́ва-ро́менскім |
ліба́ва-ро́менскімі |
| М. |
ліба́ва-ро́менскім |
ліба́ва-ро́менскай |
ліба́ва-ро́менскім |
ліба́ва-ро́менскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сле́дства, ‑а, н.
Высвятленне органамі юстыцыі абставін, звязаных са злачынствам. Весці следства. Знаходзіцца пад следствам. □ Стары цікава расказваў, як яны калісьці арганізоўвалі забастоўкі рабочых Лібава-Роменскай чыгункі, як яго, тады яшчэ маладога чалавека, запраторылі ў астрог і ён прасядзеў аж цэлы год, пакуль вялося следства. Сабаленка. У сцэнах допыту, следства, самога судовага працэсу паэт выявіў сябе бліскучым майстрам сатыры. Навуменка. // зб. Разм. Асобы, якія вядуць судовае расследаванне якой‑н. справы. Назаўтра пасля забойства паручніка знайшлі пасярод дарогі, і следства пачало трэсці кожную хату. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)