лёгачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лёгкіх. Лёгачная артэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лё́гачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лё́гачны лё́гачная лё́гачнае лё́гачныя
Р. лё́гачнага лё́гачнай
лё́гачнае
лё́гачнага лё́гачных
Д. лё́гачнаму лё́гачнай лё́гачнаму лё́гачным
В. лё́гачны (неадуш.)
лё́гачнага (адуш.)
лё́гачную лё́гачнае лё́гачныя (неадуш.)
лё́гачных (адуш.)
Т. лё́гачным лё́гачнай
лё́гачнаю
лё́гачным лё́гачнымі
М. лё́гачным лё́гачнай лё́гачным лё́гачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

артэ́рыя ж., анат., перен. арте́рия;

лёгачная а. — лёгочная арте́рия;

чыгу́начная а. — железнодоро́жная арте́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сардэ́чна-лё́гачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сардэ́чна-лё́гачны сардэ́чна-лё́гачная сардэ́чна-лё́гачнае сардэ́чна-лё́гачныя
Р. сардэ́чна-лё́гачнага сардэ́чна-лё́гачнай
сардэ́чна-лё́гачнае
сардэ́чна-лё́гачнага сардэ́чна-лё́гачных
Д. сардэ́чна-лё́гачнаму сардэ́чна-лё́гачнай сардэ́чна-лё́гачнаму сардэ́чна-лё́гачным
В. сардэ́чна-лё́гачны (неадуш.)
сардэ́чна-лё́гачнага (адуш.)
сардэ́чна-лё́гачную сардэ́чна-лё́гачнае сардэ́чна-лё́гачныя (неадуш.)
сардэ́чна-лё́гачных (адуш.)
Т. сардэ́чна-лё́гачным сардэ́чна-лё́гачнай
сардэ́чна-лё́гачнаю
сардэ́чна-лё́гачным сардэ́чна-лё́гачнымі
М. сардэ́чна-лё́гачным сардэ́чна-лё́гачнай сардэ́чна-лё́гачным сардэ́чна-лё́гачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

артэ́рыя, ‑і; Р мн. ‑яў; ж.

1. Крывяносны сасуд, які нясе кроў ад сэрца да розных органаў цела. Лёгачная артэрыя. Сонная артэрыя.

2. перан. Шлях зносін (асабліва водны). Транспартная артэрыя. □ Самая буйная рачная артэрыя Поўначы БССР — Заходняя Дзвіна. Прырода Беларусі.

[Грэч. atrēria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плева́ анат. плява́, -вы́ ж.; пле́ўка, -кі ж.;

де́вственная плева́ дзяво́цкая плява́;

лёгочная плева́ лёгачная плява́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Іване́ц ’расліна Melampyrum nemorosum’ (Кіс.), ’кветкі, якія рвалі на Івана–Купалу і ставілі на кут’ (Інстр. II). Утварэнне ад Іван пры дапамозе суф. ‑ец. Семантычная мадэль ’уласнае імя’ — ’назва расліны’ сустракаецца даволі часта. Слав. мовы ведаюць шматлікія назвы раслін, якія паходзяць ад уласнага імя Іван (Праабражэнскі, 1, 263). Параўн. бел. іва́нькавы ша́пачкі ’званочкі’ (Касп.), іва́нава галава́ ’званочак персікалісты і гарычка лёгачная’ (дзісн., Жыв. сл., 201; Бейл., 422).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Калту́ннік ’расліна гарычка лёгачная, Gentiana pheumontana’ (Касп.), каўтуннік ’Gentiana uliginosa’ (маг., Кіс.). Рус. валаг. ковтун ’расліна папараць жаночая, Athyrium Filix Fcmina’, колтун ’тс’. Надзейнасць гэтага супастаўлення невысокая, паколькі па спосабу ўтварэння гэта, відавочна, розныя лексемы. Рус. хутчэй за ўсё знаходзіцца ў непасрэднай сувязі з колтун ’каўтун, Plica polonica’, назву расліна магла атрымаць паводле падабенства пэўных частак папараці да каўтуна. Менш верагодна бачыць у рус. назве слова, суаднесенае з усх.-слав. колтать, хаця такую сувязь нельга выключыць для рус. валаг. ковтышек ’расліна пярэсна, Trollius curopeaus’, валаг. колтуиіки ’тс’, арханг. ’жоўтыя краскі, якія растуць на лузе’. Разам з тым кветкі ў гэтых раслін цяжка характарызаваць у межах семантыкі дзеяслова колтаць. калі тут толькі не адлюстравана пабочная семантыка (параўн. вышэй рус. колтень). Па гэтай прычыне найбольш імаверна шукаць непасрэдную сувязь разглядаемага слова і калтун, каўтун ’Plica polonica’. Паводле фармальнага крытэрыю каўтуннік п^вінсн разумецца як назва расліны, яЪ&я лечыць ад картуна. Непа-срэдных доказаў такога ужывання Gentiana ў нас няма, аднак вядома, што розныя расліны гэтага роду знайшлі шырокае выкарыстанне ў народнай медыцыне пры лячэнні рэўматызму, ліхаманкі, лёгачных і страўнікавых захворванняў, адзначаюць таксама, што некаторыя віды ў народнай медыцыне вядомыя як сродкі супраць захворвання нервовай сістэмы. Здаецца, што ўжо апошняга сведчання і асабліва звестак пра лячэнне рэўматызму дастаткова, каб лічыць матывацыю верагоднай. Як вядома, Plica polonica — хвароба ўнутраная і нездарма традыцыйна лічыцца, што яна пасылаецца чараўнікамі; можна меркаваць па шэрагу сімптомаў гэтай хваробы, што расліна з такім наборам уласцівасцей сапраўды магла ўжывацца як лекавая. Пры апошнім варыянце тлумачэння лексему неабходна кваліфікаваць як інавацыйную (інавацыя на ўсходзе або паўночным усходзе бел. тэрыторыі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)