ляпе́й нареч., см. ле́пей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ляпе́й 1 ’лепш’ (Гарэц., Др.-Падб., Сцяшк.; гродз., навагр., бар., лях., Сл. ПЗБ). Да ле́пей (гл.). Націск на канчатку — выроўніванне формы лепей паводле аналогіі да большасці прыслоўяў вышэйшай ступені ў бел. мове (Бел. гр.₂, 1, 197).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
до́бра
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| до́бра |
ле́пей
ле́пш
ляпе́й
вале́й |
найле́пей
найляпе́й
найле́пш |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ляпе́ка ’муляр, пячкур’ (Бяльк.), раг. ляпей, шчуч. ляпняк, смарг. ляплёнік ’тс’, ’ганчар’ (Сл. ПЗБ). Да ляпі́ць ’рабіць, будаваць з гліны’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)