ляжа́лы, -ая, -ае.

1. Нясвежы, даўні.

Л. тавар.

Ляжалая мука.

2. Які пэўны час знаходзіўся ў стане вылежвання, вылежалы.

Л. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляжа́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ляжа́лы ляжа́лая ляжа́лае ляжа́лыя
Р. ляжа́лага ляжа́лай
ляжа́лае		 ляжа́лага ляжа́лых
Д. ляжа́ламу ляжа́лай ляжа́ламу ляжа́лым
В. ляжа́лы (неадуш.)
ляжа́лага (адуш.)		 ляжа́лую ляжа́лае ляжа́лыя (неадуш.)
ляжа́лых (адуш.)
Т. ляжа́лым ляжа́лай
ляжа́лаю		 ляжа́лым ляжа́лымі
М. ляжа́лым ляжа́лай ляжа́лым ляжа́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ляжа́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ляжа́лы ляжа́лая ляжа́лае ляжа́лыя
Р. ляжа́лага ляжа́лай
ляжа́лае		 ляжа́лага ляжа́лых
Д. ляжа́ламу ляжа́лай ляжа́ламу ляжа́лым
В. ляжа́лы (неадуш.)
ляжа́лага (адуш.)		 ляжа́лую ляжа́лае ляжа́лыя (неадуш.)
ляжа́лых (адуш.)
Т. ляжа́лым ляжа́лай
ляжа́лаю		 ляжа́лым ляжа́лымі
М. ляжа́лым ляжа́лай ляжа́лым ляжа́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ляжа́лы

1. залежа́вшийся, лежа́лый;

л. тава́р — залежа́вшийся (лежа́лый) това́р;

2. вы́держанный, вы́лежавшийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляжа́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Нясвежы, даўні, заляжалы. Ляжалая мука. □ Ад зямлі ідуць густыя пахі ляснога рэдкатраўя, мокрага ад расы і сырасці ляжалага лісця. Пташнікаў.

2. Які доўга захоўваўся ў адпаведных умовах; вылежалы. Ляжалы лён. □ Пепінкі сапраўды былі цудоўныя, ляжалыя. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лежа́лый ляжа́лы, заляжа́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полежа́лый разг. ляжа́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залежа́лый заляжа́лы; (лежалый) ляжа́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залежа́вшийся прил. заляжа́лы; (лежалый) ляжа́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ле́жавы, лельч. лёжэвы, лёжэлы ’залежны’ (Нар. лекс.). Прыметнік лежэвы з’яўляецца рэгіянальным утварэннем ад назоўніка лежа < прасл. legja (націск у прыметніка на ўтваральнай аснове). Пад уплывам гэтага прыметніка аформлена лексема лёжэлы (Зляжалы, параўн. польск. leżały ’які доўга ляжыць’). Рэгулярным з’яўляецца дзеепрыметнік лежаны ’вылежаны’ (навагр., З нар. сл.; шчуч., Сцяшк. Сл.), ’ляжалы’ (ветк., рэч., Мат. Гом.). Да ляжаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)