Verbum

Лю́фцік ’фортачка’ (Сцяшк., Сцяц.; смарг., Сл. ПЗБ; навагр., З нар. сл.) запазычаны з польск. lufcik ’тс’ (Слаўскі, 4, 373).

Лю́фтачка ’фортка ў акне’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) узнікла ў выніку кантамінацыі лю́фцік і фортачка (гл.).